วันก่อนดิฉันคุยกับเพื่อนว่า “ความแตกต่างระหว่างคนที่มีผลงานกับคนที่ไม่มีผลงาน” คืออะไร
เราสรุปออกมาได้ว่าแม้กระบวนการทำงานจะไม่ต่างกันมากนัก แต่สิ่งที่แตกต่างกันคือ “ทำหรือไม่ทำ”
ดิฉันคิดว่า “การรับรู้” “การเข้าใจ” “การลงมือปฏิบัติ” แตกต่างกันอย่างมาก ซึ่งดิฉันจะขออธิบายดังนี้
“การรับรู้”
รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไรแต่ไม่ได้เข้าใจอย่างแท้จริง
“การเข้าใจ”
เข้าใจที่มาและเหตุผลอย่างถ่องแท้
“การลงมือปฏิบัติ”
เมื่อเข้าใจตามข้างต้นแล้วจึงลงมือทำจริง
ดิฉันคิดว่า “การลงมือปฏิบัติ” เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
“รับรู้”…แต่ไม่เคยทำหรือไม่ได้ทำ
“เข้าใจ”…แต่ไม่เคยทำหรือไม่ได้ทำ ซึ่งอันที่จริงแล้วอาจจะไม่ใช่ “การเข้าใจ” แต่เป็นแค่ “การรับรู้” ก็ได้
“ลงมือปฏิบัติ”… คือการตั้งใจทำอย่างเป็นรูปธรรม
เมื่อทำแล้ว ก็อาจจะมีข้อผิดพลาดบ้าง แต่ถ้าไม่ทำเลย เราจะไม่รู้เลยว่าปัญหาคืออะไรและมีวิธีแก้ไขอย่างไร
ดิฉันจึงคิดว่าก้าวทีละน้อยยังดีกว่าไม่เริ่มก้าวเลย สิ่งที่ได้มาไม่ได้ถือเป็นความผิดพลาด
แต่สิ่งที่ได้คือผลลัพท์จากการลงมือทำ เราแค่ต้องแก้ไขและลองทำใหม่
นี่คือสิ่งที่ดิฉันฉุกคิดขึ้นมา
ดิฉันหวังว่าเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์ต่อทุกท่านนะคะ
