สวัสดีค่ะทุกท่าน
Essay ในครั้งนี้คือ “คิดอย่างสร้างสรรค์ในสถานการณ์ที่เป็นอยู่”
ตั้งแต่เกิดการระบาดของไวรัสโควิด-19 ชีวิตประจำวันของเรา
ก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ดิฉันรู้สึกว่าสิ่งที่เคยทำเป็นประจำนั้น
ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และต้องอยู่ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ที่ส่งผลให้บริษัทและห้างร้านต่างๆ ต้องปิดตัวลงไปเป็นจำนวนมาก
แต่มีเรื่องหนึ่งที่ดิฉันอยากจะเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ
สปอร์ตคลับที่ดิฉันไปเป็นประจำนั้นมีคลาสสอนโยคะ พิลาทิส
และจักรยาน ซึ่งสปอร์ตคลับแห่งนี้ต้องปิดชั่วคราวตั้งแต่
สิ้นเดือนมีนาคมจนถึงสิ้นเดือนมิถุนายนตามคำสั่งของรัฐบาล
และกลับมาเปิดทำการอีกครั้งเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคมที่ผ่านมา
แต่เนื่องจากมาตรการ Social Distancing ทำให้นักเรียนต่อคลาส
ลดจำนวนลงจาก 35 คน เหลือเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลา 3 เดือนที่ปิดทำการไปก็ใช่ว่าจะทำอะไรไม่ได้เลย
สปอร์ตคลับแห่งนี้เริ่มทำคลาสออนไลน์ขึ้นทันที
โดยเริ่มจากคลาสออนไลน์ของโยคะและพิลาทิส ยิ่งไปกว่านั้น
ในคลาสจักรยาน ทางสปอร์ตคลับได้เปิดให้เช่าจักรยาน
เพื่อให้สามารถเข้าร่วมคลาสได้จากทางบ้านอีกด้วย
ดิฉันรู้สึกว่าเราต้องช่วยกันคิดอย่างสร้างสรรค์ภายใต้
สภาพแวดล้อมและทรัพยากรที่จำกัด
ในสถานการณ์เช่นนี้ อาจมีคนต้องร้องไห้ เสียใจ ไม่พอใจ
และตัดใจยอมแพ้ แต่ถึงยึดติดกับความรู้สึกเหล่านี้ไป
ก็ไม่ช่วยทำให้สถานการณ์ดีขึ้นได้
“เราสามารถทำอะไรได้บ้างในสถานการณ์เช่นนี้”
“เมื่อเลือกทำสิ่งนั้นแล้ว เราจะสามารถขยายทางเลือกออกไปได้อย่างไร”
“มีโอกาสอะไรบ้าง”
ดิฉันพิจารณาจากสิ่งที่ตนเองกำลังประสบ จึงคิดได้เช่นนี้ค่ะ
ดิฉันหวังว่าเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์ต่อทุกท่านนะคะ
